Παρουσία εν τη απουσία

Τώρα λοιπόν που θα λείπεις για λίγο

 Τώρα που πας να πάρεις τσιγάρα

Τώρα που έσβησα ένα μόλις εγώ

Τώρα που άρχισα να σου μιλώ όπως σ αρέσει Σου λέω ...

Νόμισα πως ξέχασα Τη φωνή σου

Τα τραγούδια που ακούς

Τη μάρκα των τσιγάρων σου

Τώρα που λείπεις Καθώς περπατάς στο δρόμο Σου λέω

 πως σου χρωστώ μια βόλτα με τα πόδια

Μια βόλτα με ποδήλατο

Σου χρωστώ ένα τσιγάρο κι ένα φιλί

 Φιλί με καπνό στο στόμα μου

Από το στόμα μου ο καπνός στο δικό σου στόμα με φιλί

Προσήλωση

Αφέντες σκύλων στην πρωινή βόλτα

 λουριά τεντωμένα

σκυλίσια στόματα γεμάτα σάλια.

 Αμπαρωμένος στις

αλουμινένιες πολεμίστρες παρατηρώ την κομψή

 φωτογράφο

 να μελετά στο δρόμο σαπισμένα κουφάρια σπιτιών.

 Ραγισμένα κουφάρια σπιτιών

που πνίγουν στα πλευρά τους ρίζες λουλουδιών.

Λουλούδια βαμμένα με το φονικό χαμόγελο ενός κλόουν.

 Άνθη δυστυχισμένα άνθη που ποτίζονται με λεκέδες εκσπερμάτωσης.

 Άνθη σπαρμένα από το ράμφος όρνιου.

 Άνθη που γεμίζουν οξυγόνο από δύσοσμα στόματα.

Άνθη που πνίγονται από εξατμίσεις πετρελαίου.

Κίτσου Τζαβέλα και Επαμεινώνδα Δεληγιώργη

Τρυπάει μέσα απ’ τα στενά

τη φλόγα του καλοκαιριού

φυσάει μαϊστράλι

λίγα τα σύννεφα που σκορπάνε  στο φως.

κορίτσια με τιραντέ μπλουζάκια προκαλούν,

δροσιά στα μάτια.

Γλυκιά ζωή, γλυκιά πνοή τ’ ανέμου

γέρνεις το σώμα , την ψυχή, γέρνεις το βλέμμα.

Γυαλιά σπασμένα.

Ταμπέλα σκουριασμένη σε επιχείρηση κλειστή

προ τριακονταετίας

πωλούνται σε ευκαιρίας τιμή, είδη προικός

οι τιμές μας κατώτερες των Αθηνών.

Κυρίες περπατούν προσεκτικά κυρίως λόγω δωδεκαπόντου

ύπουλος εχθρός η κακότεχνη πεζοδρόμηση.

Ακόλουθοί τους οι ευπρεπείς καλοθρεμμένοι σύζυγοι τους.

Πύκνωσαν  τα σύννεφα,

δυνάμωσε ο μαΐστρος,

ίσως γυρίσει σε προβέντζα.