Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Nâzım Hikmet.

Γιὰ τὰ τραγούδια μου


                                                               Δὲν ἔχω πήγασο μὲ σέλαν ἀργυρὴ
                                                                                 οὔτε καὶ πόρους
                                                                          -ὅπως τοὺς λέν᾿- ἀδήλους
                                                                                 δὲν ἔχω μήτε γῆ
                                                                                     μιὰ σπιθαμὴ
                                                                         μονάχα ἕνα ποτηράκι μέλι
                                                                        σὰ νά ῾ναι φλόγα λαμπερή.
                                                                             Αὐτὸ εἶναι τὸ βιός μου
                                                                         κι εἶναι καὶ γιὰ τοὺς φίλους
                                                                     κι ἐνάντια σ᾿ ὅλους τοὺς ἐχθροὺς
                                                                                        ἐντός μου
                                                               φυλάγω αὐτὸν τὸν πλοῦτο μου
                                                                                       ἕνα ποτήρι μέλι.
                                                                      Ὑπομονή, συντρόφοι, ὑπομονὴ
                                                                               καὶ θὰ ῾ρθει μέρα ἡ τρανὴ
                                                                                         ναὶ θά ῾ρθει!
                                                            -Σ᾿ αὐτοὺς πού ῾χουν τὸ μέλι θὲ νὰ ῾ρθεῖ
                                                                                 ἡ μέλισσα ἡ μιὰ
                                                                                   ἀπ᾿ τὴ Βαγδάτη.




To Μεσολόγγι στον Κινηματογράφο.

Οι παραγωγικές σχέσεις της, το φυσικό, τοπίο, η ιδιοσυγκρασία των κατοίκων της πόλης  είχαν σαν αποτέλεσμα να γυριστούν στην πόλη εξ ολοκλήρου ή και οι περισσότερες σκηνές συγκεκριμένων ταινιών.  Η πρώτη ταινία εξ' ολοκλήρου γυρισμένη στην πόλη, η  οποία αποτελεί και ντοκουμέντο για τον αυθεντικό τρόπο ζωής που πλέον ανήκει στο παρελθόν είναι η " Λίμνη των πόθων" με τον Γιώργο Φούντα και την Τζένη Καρέζη. Ο " Λευτέρης Δημακόπουλος" είναι η δεύτερη ταινία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί και μια "συνέχεια" ως προς την κοινωνική μετεξέλιξη του τρόπου ζωής που περιγράφει η " Λίμνη των πόθων". Η τρίτη ταινία που έχει αρκετές σκηνές από την λιμνοθάλασσα είναι η " Εποχή των δολοφόνων" . Η " Εποχή των δολοφόνων " περιορίζεται μόνο στην λήψη των τοπίων χωρίς αναφορά στην πόλη. 







Λευτέρης Δημακόπουλος



Η εποχή των δολοφόνων

Νότιος ήχος στη σκιά της θάλασσας. Μεσολόγγι.

Το μουσικό σχήμα " Νότιος ήχος " δημιουργήθηκε το 1987. Το " Νότιο ήχο " συγκροτούσαν οι Αχιλλέας Περσίδη (κιθάρα,λαούτο),Γιώργος Ξυλούρης(λαούτο),Στέλιου Πετράκη(λύρα), Παναγιώτης Κατσικιώτης και Ηλίας Τσαγκάρης (κρουστά). Οι συνθέσεις τους οργανικές, αποτέλεσαν ανανέωση στον Ελληνικό μουσικό ήχο και ταυτόχρονα θεωρήθηκαν σύγχρονες μουσικές προτάσεις. Στη μουσική τους κυριαρχεί ο αυτοσχεδιασμός και η φαντασία. Το 1996 κυκλοφορεί το άλμπουμ " Στη σκιά της θάλασσας" στο οποίο περιλαμβάνεται το τραγούδι "Μεσολόγγι" .