Ο " Μπάιρον" το 2016. Ηλίας Τσιμόπουλος

Ήμουν λίγο μικρότερος από δέκα χρονών όταν για πρώτη φορά ήρθαν στην πόλη απόγονοι του Μπάιρον.  Η απόδοση τιμών έγινε στο μνημείο μπροστά από την Παλαμαϊκή Σχολή όπου, ως γνωστό, εκεί ήταν και το σπίτι του Χρήστου Καψάλη. Πέρασαν αρκετά χρόνια ώσπου είδαμε τον Μπάιρον να ζωντανεύει μπροστά μας. Ο μοναδική ομοιότητα του συμπολίτη μας Ηλία Τσιμόπουλου μ’ αυτή του Άγγλου Φιλέλληνα, είχε σαν αποτέλεσμα το ευχάριστο ξάφνιασμα των θεατών της πομπής. « Ο Μπάιρον, ο Μπάιρον» ακούγονταν κατά μήκος της πομπής. Η καταπληκτική ομοιότητα του Ηλία αποτέλεσε και αντικείμενο περιέργειας των απογόνων του Μπάιρον όταν κάποιοι από αυτούς ξαναήρθαν στο Μεσολόγγι. Με τα χρόνια η παρουσία του «Μπάιρον» (Ηλίας Τσιμόπουλος) έγινε σχεδόν θεσμός. Η επιτυχημένη μεταφορά από το παρελθόν στο παρόν έδωσε στην πομπή μια άλλη διάσταση. Ο Ηλίας συμμετείχε έως και φέτος στην πομπή των Εορτών Εξόδου ως « Βύρωνας» με το σύλλογο « Φίλοι της Λιμνοθάλασσας».

Φίλε Ηλία σ’ ευχαριστούμε για την ξεχωριστή πινελιά που πρόσθεσες όλα αυτά τα χρόνια στην πομπή. 

Nâzım Hikmet.

Γιὰ τὰ τραγούδια μου

                                                               Δὲν ἔχω πήγασο μὲ σέλαν ἀργυρὴ
                                                                                 οὔτε καὶ πόρους
                                                                          -ὅπως τοὺς λέν᾿- ἀδήλους
                                                                                 δὲν ἔχω μήτε γῆ
                                                                                     μιὰ σπιθαμὴ
                                                                         μονάχα ἕνα ποτηράκι μέλι
                                                                        σὰ νά ῾ναι φλόγα λαμπερή.

                                                                             Αὐτὸ εἶναι τὸ βιός μου
                                                                         κι εἶναι καὶ γιὰ τοὺς φίλους
                                                                     κι ἐνάντια σ᾿ ὅλους τοὺς ἐχθροὺς
                                                                                        ἐντός μου
                                                               φυλάγω αὐτὸν τὸν πλοῦτο μου
                                                                                       ἕνα ποτήρι μέλι.

                                                                      Ὑπομονή, συντρόφοι, ὑπομονὴ
                                                                               καὶ θὰ ῾ρθει μέρα ἡ τρανὴ
                                                                                         ναὶ θά ῾ρθει!
                                                            -Σ᾿ αὐτοὺς πού ῾χουν τὸ μέλι θὲ νὰ ῾ρθεῖ
                                                                                 ἡ μέλισσα ἡ μιὰ
                                                                                   ἀπ᾿ τὴ Βαγδάτη.

To Μεσολόγγι στον Κινηματογράφο.

Οι παραγωγικές σχέσεις της, το φυσικό, τοπίο, η ιδιοσυγκρασία των κατοίκων της πόλης  είχαν σαν αποτέλεσμα να γυριστούν στην πόλη εξ ολοκλήρου ή και οι περισσότερες σκηνές συγκεκριμένων ταινιών.  Η πρώτη ταινία εξ' ολοκλήρου γυρισμένη στην πόλη, η  οποία αποτελεί και ντοκουμέντο για τον αυθεντικό τρόπο ζωής που πλέον ανήκει στο παρελθόν είναι η " Λίμνη των πόθων" με τον Γιώργο Φούντα και την Τζένη Καρέζη. Ο " Λευτέρης Δημακόπουλος" είναι η δεύτερη ταινία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί και μια "συνέχεια" ως προς την κοινωνική μετεξέλιξη του τρόπου ζωής που περιγράφει η " Λίμνη των πόθων". Η τρίτη ταινία που έχει αρκετές σκηνές από την λιμνοθάλασσα είναι η " Εποχή των δολοφόνων" . Η " Εποχή των δολοφόνων " περιορίζεται μόνο στην λήψη των τοπίων χωρίς αναφορά στην πόλη. 

Λευτέρης Δημακόπουλος

Η εποχή των δολοφόνων