Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

Η Φοινικιά

                                                        Στὸ Δροσίνη, ποὺ τὸ πρωτάκουσε.


                                                    Mέσα σ᾿ ἕνα περιβόλι, γύρω στὸν ἴσκιο μιᾶς φοινικιᾶς,
                                                      κάποια γαλανὰ λουλουδάκια, ἐδῶ κατάβαθα,
                                                                    καὶ κεῖ πιὸ ἀνοιχτά, μιλούσανε.
                                                          Πέρασ᾿ ἕνας ποιητής, (ποὺ πέθανε τώρα),
                                                                 καὶ ρύθμισε τὸ μίλημά τους ἔτσι:
                                                            Ὦ Φοινικιά, μᾶς ἔρριξεν ἐδῶ ἕνα χέρι·
                                                          τὸ χέρι τό ῾βαλε καταραμένη Μοῖρα;
                                                     τὸ πῆγε νοῦς καλοπροαίρετος; Ποιὸς ξέρει!
                                                        Ἀπὸ ἑνὸς ὕπνου κάτου τὸν καταποτήρα
                                                    ποιὰ ὁρμὴ μᾶς ἄδραξε καὶ ποιὸς μᾶς ἔχει φέρει;
                                                         Τάχ᾿ ἀπὸ χαλαστῆ γιὰ τάχ᾿ ἀπὸ Σωτῆρα;
                                                       Νά μας ἀσάλευτα στὸν ἴσκιο σου ἀποκάτου·
                                                        ὁ ἴσκιος σου εἶναι τῆς ζωῆς ἢ τοῦ θανάτου;
                                             ...................................................................................................

                                                             Πόσο σκληρὰ χτυπάει τὸ βόλι τὸ δικό σου!
                                                        Κανέν᾿ αὐτὶ ψηλά, κανένα μάτι ἐμπρός μας.
                                                   Ζοῦμε στὸν ἴσκιο σου, ἕνας κόσμος ὁ κορμός σου,
                                                 τὸ στέμμα σου οὐρανὸς μὲ τ᾿ ἄστρα· ὁ οὐρανός μας.
                                                             Θεὸς ἀλύπητος ἂν εἶσαι, φανερώσου.
                                                       Ἂν ὄχι, γνέψε μας, καὶ μία γαλήνη δός μας,
                                                καὶ μὴ σκοτώνῃς μας ἀγάλια ἀγάλια, ἢ δρᾶμε
                                                         καὶ ρῖξε μας νεροποντὴ μὲ μιᾶς νὰ πᾶμε!
                                                  ............................................................................................
 Η Φοινικιά απόσπασμα

                                                             

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Cambay's water

                                                         

                                                     Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι.
                                                    Είχε ο πιλότος μας το κούτελο βαμμένο
                                               «κι αν λείψεις χίλια χρόνια θα σε περιμένω»
                                               ωστόσο οι κάβοι σου σκληρύναν την παλάμη.
          

                                                           



                                                   Θολά νερά και μίλια τέσσερα το ρέμα, 
                                                 οι κουλήδες τρώνε σκυφτά ρύζι με κάρι, 
                                                   ο καπετάνιος μας κοιτάζει το φεγγάρι, 
                                                που `ναι θολό και κατακόκκινο σαν αίμα.


Το ρυμουλκό σφύριξε τρεις και πάει για πέρα, 
σαράντα μέρες όλο εμέτραγες τα μίλια, 
μ’ απόψε – λέω – φαρμάκι κόμπρα είχες στα χείλια, 
την ώρα που `πες με θυμό: «Θα ‘βγω άλλη μέρα...»









Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Τάκης Εμμανουήλ

Γεννημένος στο Μεσολόγγι το 1935 ο Τάκης Εμμανουήλ, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Πρώτο του έργο η συμμετοχή του στην Ιφιγένεια στην Επίδαυρο. Ο χαρακτηριστικότερος ρόλος του στον κινηματογράφο ήταν αυτός του " Πέτρακα" στην ταινία " Ου κλέψεις". Η ταινία γυρίστηκε στη Νάξο και ο Εμμανουήλ είχε συμπρωταγωνίστρια την Γκιζέλα Ντάλι.



Στην ταινία " Ο κράχτης" με τον Γιώργο Φούντα