Αλλά κανείς δε φεύγει

Λες το τσιμέντο να πεθάνει μια μέρα; Λες κάποτε η μέρα να ξημερώσει νύχτα και η νύχτα να πέσει μέρα;
Κι ω εργατικές τραγιάσκες φρμάκια και περήφανες και τα λουλούδια της μανούλας σου Απόστολε Χατζηχρήστο
κι ως κόλπα μαγικά κι ονειρεμένοι καφενέδες και το μπαγλαμαδάκι σου ρε Γιώργο Μπάτη.

Χαθήκαμε
Χεστήκαμε στο τάλιρο

μπερδεύτηκαν τα μπούτια μας
και θα ξαναπάμε στο χωριό μας για να μην πεθάνουμε
και θα ξαναπάμε στο χωριό μας για να πεθάνουμε καλύτερα.

Θωμάς Γκόρπας.