Μανώλης Καλομοίρης

Στις αρχές του 20^ου κορυφώνεται το  «μουσικό ζήτημα». Η διαμάχη « παραδοσιακών» και «προοδευτικών». Η ευρωπαϊκή επιρροή την περίοδο αυτή αυξάνεται και γίνεται σχεδόν καθολική. Η έννοια του όρου « εθνική μουσική»  μεταβάλλεται. Ικανοί ώστε να δημιουργήσουν «εθνική μουσική» θεωρούνται όσοι έχουν ακολουθήσει πλήρεις σπουδές δυτικής μουσικής. Ο πλέον δυναμικός φορέας αυτών των αντιλήψεων είναι ο Μανώλης Καλομοίρης. Οι μουσικές του σπουδές ξεκινούν από την Κωνσταντινούπολη με μαθήματα πιάνου. Θα συνεχίσει στη Βιέννη και θα διδάξει μουσική στο Χάρκοβο της Ουκρανίας στη μουσική σχολή Ομπολένσκι.

 Ο Καλομοίρης θ ανοίξει μέτωπο με τους επτανήσιους μουσικούς. Θα τους αποκαλέσει περιφρονητικά « Ιταλούς» ( παραπέμποντας στα μουσικά τους πρότυπα). Αμφισβητεί την ελληνικότητα της μουσικής τους και θεωρεί ότι η « Ελληνική εθνική μουσική» πρέπει να στηριχθεί στη γερμανική μουσική. Το 1919 με ηγέτη τον Καλομοίρη θα ιδρυθεί το Ελληνικό Ωδείο, με παραρτήματα σε συνοικίες στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία. Το 1926 ο Καλομοίρης μαζί με παραιτηθέντες μουσικούς θα ιδρύσει το Εθνικό Ωδείο. Αγαπημένος ποιητής του Καλομοίρη ο Κωστής Παλαμάς, του οποίου έργα θα μελοποιήσει. Οι Ίαμβοι και Ανάπαιστοι αποτέλεσαν δυο κύκλους τραγουδιών με συνοδεία ορχήστρας. Ο Καλομοίρης θα κάνει χρήση των μοτίβων του Βάγκνερ, η σχέση του όμως με τη βαγκνέρεια μουσική θα παραμείνει επιφανειακή καθώς ο Καλομοίρης λυρικός μην έχοντας η μουσική του τον Βαγκνερικό παλμό ακόμα και όταν είναι πολυφωνικά πυκνωμένη.

Από το Βέλγιο με αγάπη.

«Εσύ έλα, χρυσομάμουνο μου ανέβα

Πιάσου κρατήσου απ’ το σκοινάκι τούτο

Ναι, πιάσου, αλλ’ απαλά γιατ’ είναι σάπιο

Ωστόσο λίγο τρίψιμο το θέλει

Είναι φανερό ότι σκοινάκι ονομάζεται στο κείμενο ο μεγάλος τεχνητός φαλλός που αποτελούσε μόνιμο στοιχείο στην αμφίεση του κωμικού ηθοποιού» ( K.J. Dover Η κωμωδία του Αριστοφάνη μτφρ. Ι.Θ. Κακριδής)

Το 2013 ο Εθνικός και Διεθνής μας σταρ ( με την συνδρομή της Νανάς αλλά και αγαπημένος καλλιτέχνης της πρώην υφυπουργού πολιτισμού κυρίας Γκερέκου) εμφανίζεται στις Βάκχες με σκελέα τύπου σλιπ προκαλώντας  άλλη μια φορά υστερία τόσο στις νεαρές θαυμάστριες του όσο και στα εκστασιασμένα milf. Η δε ερμηνεία του μοναδική όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν δημοσιεύματα της χρονιάς. Άλλωστε ο Σάκης έχει μόνο μια προοπτική, αυτή της επιτυχίας.

Στο Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου το καλοκαίρι του 2014 η Νικαίτη Κοντούρη, παρουσιάζει τον Ξέρξη γυμνό πάνω στη σκηνή. Η παρέμβαση αυτή στο έργο του Αισχύλου (Πέρσαι) έτυχε θετικών σχολίων από κοινό και κριτικούς.

Σωτήριο  έτος 2016  ο γνωστός «κομιστής» μαζί με πλήθος εξεγερμένων ηθικολάγνων, μιλούν περιπαικτικά για τα « παλλόμενα πέη» του Βέλγου Γιαν Φαμπρ. Ο δε καλλιτεχνικός κόσμος έκανε αναφορά για την ιερότητα του χώρου της Επιδαύρου. Τόσα χρόνια όμως η σιωπή του καλλιτεχνικού κόσμου ήταν χαρακτηριστική στις επιδοτήσεις «Κραουνάκη» . Τόσα χρόνια ήταν αρκετά δύσκολο να γίνει Διεθνές το Φεστιβάλ Αθηνών.

Έκανε λόγο και για αποικία ο καλλιτεχνικός κόσμος. Μόνο που όταν η διαδικασία αποικιοποίησης ήταν σε εξέλιξη  …δεν ήξερε …δεν άκουγε …δημιουργούσε!

. 

Το σονέτο του μόλου (Λιμενεργάτες).

                     Ολάκερη ζωή δουλειάς στο ντόκο

                      σου  'ναι στο χέρι κολλημένο ένα φτυάρι

                      έχεις ασπρίσει πριν γίνεις παλικάρι

                      η πλάτη στράβωσε απ’ το πολύ το φόρτο

                      Πρωί  πρωί στην πόστα, ήρθε βαπόρι,

                      σφιχτά στη μέση  δεμένο το ζωνάρι

                      καμίνι γίνηκε και σήμερα τ’ αμπάρι

                      η ανάσα μπούκωσε απ’ τη πολύ τη σκόνη

                      στο μήνα που  φυγε σε βρήκε αβαρία

                      κι έκανες  υπομονή, στην τσουβαλαρία,

                      πριν λίγο έμαθες, πως έκοψαν το γάλα

                      Τα μάτια σου κόκκινα πάντα θυμάμαι

                      δε  ρώτησα αν είν’ ο ιδρώτας, αν είν’ η αλμύρα

                      στο στόμα δυο λέξεις σου μείναν , μάινα, βύρα

                                                                             Ποιητική συλλογή Προβέντζα