Ολάκερη ζωή δουλειάς στο ντόκο
σου 'ναι στο χέρι κολλημένο ένα φτυάρι
έχεις
ασπρίσει πριν γίνεις παλικάρι
η πλάτη
στράβωσε απ’ το πολύ το φόρτο
Πρωί πρωί στην πόστα, ήρθε βαπόρι,
σφιχτά στη μέση δεμένο το ζωνάρι
καμίνι
γίνηκε και σήμερα τ’ αμπάρι
η ανάσα
μπούκωσε απ’ τη πολύ τη σκόνη
στο μήνα
που φυγε σε βρήκε αβαρία
κι
έκανες υπομονή, στην τσουβαλαρία,
πριν λίγο
έμαθες, πως έκοψαν το γάλα
Τα μάτια
σου κόκκινα πάντα θυμάμαι
δε ρώτησα αν είν’ ο ιδρώτας, αν είν’ η αλμύρα
στο στόμα δυο λέξεις σου
μείναν , μάινα, βύραΠοιητική συλλογή Προβέντζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου