Μετά- Πολεμική ποίηση...περί Αιγαίου.

 Η μεταπολεμική λογοτεχνική παραγωγή περιλαμβάνει το λογοτεχνικό έργο που παράγεται μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Μεταπολεμικοί χαρακτηρίζονται οι ποιητές που γεννήθηκαν απο τα έτη 1917 - 40. Χωρίζονται σε δυο γενιές. Η πρώτη περιλαμβάνει τους ποιητές που γεννήθηκαν απο το 1917- 28 και η δεύτερη στα χρονικά πλαίσια του 1929 - 40. Η μεταπολεμική ποιητική γενιά χαρακτηρίζεται από τρεις φάσεις. Την πολιτική ποίηση, από τον κοινωνικό προβληματισμό στην ποίηση της υπαρξιακής εμπειρίας και τη φάση της μετα - ρεαλιστικής ποίησης. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της μεταπολεμικής ποίησης είναι η φόρτιση του στίχο, ενώ στην τεχνοτροπία θα ακολουθήσουν την ρεαλιστική έκφραση.

 Ο ποιητής που ασκήσει την μεγαλύτερη επιρροή στους μεταπολεμικούς ποιητές είναι ο Γιάννης  Ρίτσος. Σταδιακά όπως η ποιητική επίδραση του Ρίτσου υποχωρεί. Ο Ρίτσος προβάλλει την ιδεολογική σημασία του στίχου, ο Λειβαδίτης σκύβει στον ίδιο τον άνθρωπο. Οι μεταπολεμικοί ποιητές θα σταθούν επιλεκτικοί απέναντι στους ποιητές της γενιάς του 30. Τα περισσότερα πυρά θα τα  δεχθεί ο Οδυσσέας Ελύτης. Το ποίημα "Όταν" του Μιχάλη Κατσαρού είναι άμεση αποστροφή στην ποίηση των σαλονιών.



                                                         

Όταν

Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό

όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο

όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση

να πλημμυρίζει τα σαλόνια

όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου

να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα

όταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω.

Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου

ήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς

όταν ακούω σάλπιγγες και θούρια

λόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότους

όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία

για νόμους ευαγγέλια για μια ζωή με τάξη

όταν ακούω να γελούν

όταν ακούω πάλι να μιλούν εγώ πάντα σωπαίνω.

Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη

κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες

κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή

θ’ ανοίξω το στόμα μου

θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτες

στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια

οι νέοι έξαλλοι θ’ ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους

ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.

Πάλι σας δίνω όραμα.